“Net als bij ons zijn bij Negentigtien de lijntjes ook erg kort. Het contact is open en eerlijk.”

Jakolien: “Ik werk nu 5 jaar bij KiKa. 2 jaar geleden nam ik het stokje over van oprichter Frits Hirschstein. En tegelijkertijd kwam Remko erbij als financieel directeur. Remko is verantwoordelijk voor financiën, onderzoek en HR. Ik heb een marketing en communicatie-achtergrond en kan daar in deze rol volledig mijn ei in kwijt. We zijn een goed doel en we werven fondsen voor vernieuwend onderzoek, maar daarbij spelen marketing en communicatie een ongelooflijk belangrijke rol. KiKa is een relatief kleine club. We zitten hier met 25 mensen, en we halen heel veel geld op. Maar we besteden veel dingen uit. Zo kunnen we klein blijven en ons meer op de creatieve kant richten. Dat past heel goed bij mij. KiKa heeft mij altijd geraakt. Een kind aan kanker verliezen, dat zou niet moeten mogen, daar zijn we het allemaal over eens. Feit is dat er in 20 jaar tijd veel veranderd is. Toen KiKa nog niet bestond, was er in Nederland nauwelijks budget voor onderzoek naar kinderkanker. Dankzij onderzoek hebben we in 20 jaar tijd zo’n 10% meer overlevingskans weten te realiseren. Onderzoek is heel belangrijk, maar kost ook veel tijd. Je krijgt niet elke maand fantastisch onderzoeknieuws, er komt niet elke maand een nieuw medicijn. Het duurt echt jaren voordat er een grote doorbraak is. Maar dit soort cijfers bevestigen dat we iets doen wat impact heeft.”

“We besteden veel dingen uit. Zo kunnen we klein blijven en ons meer op de creatieve kant richten.”

Remko: “Ik ben ooit begonnen als extern accountant bij EY. Daarna ben ik overgestapt naar de ontwikkelingssamenwerking sector, waar ik voor ZOA in Nederland heb gewerkt, en later 2 jaar in Ethiopië, 2 jaar Myanmar en 4 jaar Jordanië, met ons gezin. Ik heb onder andere in vluchtelingenkampen gewerkt. Na 8 jaar in het buitenland met veel uitdagingen, zoals beperkte gezondheidszorg en veiligheid, toen onze oudste naar groep 8 zou gaan, besloten we om terug te keren naar Nederland. Dus toen zijn we vanuit het buitenland op zoek gegaan naar nieuw werk, hier in Nederland. Ik heb bewust in de goede-doelen-sector gekeken. En toen kwam KiKa voorbij. Een prachtdoel.”

“Wat speelt er, dat wilden we ophalen.”

Remko: “Weer in Nederland werken was wennen. In Nederland heeft iedereen overal een mening over en spreekt die ook uit. Dat vind ik positief. Je weet waar je aan toe bent. Maar maakt leiderschap ook ingewikkeld om tussen al die meningen te navigeren. Het was ook weer even wennen dat alles gewoon werkt en goed is geregeld. Dus het eerste wat de kinderen deden toen we op Schiphol landden, was naar de wc rennen, omdat ze daar gewoon uit de kraan konden drinken. Dat soort kleine dingen vonden ze geweldig. De nieuwigheid is daar natuurlijk ook weer snel van af, maar je weet toch hoe het is om het te doen met minder. Dus dat heeft gezorgd bij ons gezin voor een bepaalde dankbaarheid en bewustwording dat het eigenlijk allemaal heel goed is geregeld in Nederland en dat we het best goed hebben samen. Bij KiKa is de cultuur anders dan ik gewend was. De sfeer is warm en betrokken. Iedereen geeft om elkaar, kijkt naar elkaar om en leeft met elkaar mee, vooral als iemand een tegenslag te verwerken heeft of bij ziekte bijvoorbeeld. Persoonlijke aandacht is echt een kernwaarde binnen KiKa. Jakolien en ik proberen onze collega’s te betrekken en om hun mening te vragen. We hebben bewust al 2 keer een medewerkerstevredenheidsonderzoek gedaan. Wat speelt er, hoe kijken mensen aan tegen vaste patronen, willen ze dingen anders doen, dat wilden we ophalen. En daar zijn we mee aan de slag gegaan.”

“Gewoon weer even alle neuzen dezelfde kant op. Dat moet je met elkaar doen.”

Jakolien: “Na corona hadden we veel wisselingen. Er zat op een gegeven moment best een groot nieuw team, heel positief. Maar ik vond het belangrijk om met dat team weer even opnieuw te schetsen. Wie zijn we nou eigenlijk? Wat is ons DNA? Welke doelstellingen hebben we met z'n allen? Gewoon weer even alle neuzen dezelfde kant op. Dat moet je met elkaar doen. Want als je zo’n klein team bent, kun je als nieuwe directie zeggen: dit is onze visie, dit is onze missie en dit is jullie opdracht, succes ermee. Maar zo werkt het niet. Ik ben een teamplayer. Dat zit er in gebakken vanuit mijn sportverleden en heb dat ook altijd in mijn werk toegepast. Ik vind het belangrijk dat we dat soort dingen met elkaar bedenken. Zo krijg je draagvlak. Daarom zijn we met Wouter en Ester van Negentigtien in gesprek gegaan. Zij zijn die kar gaan trekken. We hebben een aantal teamsessies gehad om onze kernwaarden te definiëren, om onze missie en visie weer scherp te krijgen. We hebben ons managementteam inmiddels uitgebreid. We zijn nu met zijn vieren: onze manager marketing & fondsenwerving, onze manager onderzoek, Remko en ik. Dat was ook een suggestie uit ons medewerkerstevredenheidsonderzoek.”

“De salarisadministratie was houtje-touwtje, nu hebben we gewoon één systeem.”

Remko: “En toen we toch eenmaal contact hadden met Negentigtien hebben we ook de salarisadministratie besproken. Die zat een beetje houtje-touwtje in elkaar. Het ontbrak aan HR-expertise en er was geen signaalfunctie als er een risico van buitenaf op ons afkwam of een verandering in wet- en regelgeving die relevant was voor KiKa. 4 maanden nadat ik hier begon zijn we overgestapt naar Negentigtien. We merken dat we veel meer kwaliteit en advies terugkrijgen in de dienstverlening. We hebben maandelijks een contactmomentje. In een half uur nemen we dan door wat de wijzigingen zijn, wie gaan er in en uit dienst, wie zijn er nu al langer ziek en waar kan Negentigtien ons ondersteunen. Hiervoor moesten we alles handmatig ondertekenen, scannen en vervolgens uploaden naar SharePoint. Dat is nogal omslachtig en foutgevoelig. Nu hebben we gewoon één systeem: Fooks. Dat werkt wel heel fijn.”

“Als we vragen hebben over HR of een bepaalde specialist nodig hebben, dan is er een heel netwerk waar we uit kunnen putten.”

Remko: “Als er vragen zijn met betrekking tot HR, komen medewerkers nog bij mij. Maar ziekmelden, vakantieverlof aanvragen, hun salarisstrook opzoeken doen ze allemaal zelf. Dat is wel echt een stuk gemakkelijker geworden. Voorheen stond dat allemaal in een gedeeld Excel bestand. Wat ook erg foutgevoelig is. Ik kan Negentigtien en Fooks zeker aanraden. Het is relatief makkelijk, behapbaar, overzichtelijk. Wij zitten in Amsterdam, Negentigtien in Nijmegen. Dus live afspreken is wat lastiger, maar tegenwoordig kan alles ook prima via Teams. Wat ook fijn is dat het we met HR-specialisten werken. Dat gaat veel verder dan de salarisadministratie. Met Wouter en Ester zijn we nu bezig met het HR-ontwikkeltraject en met de SLIM-subsidie. En als we vragen hebben over HR of een bepaalde specialist nodig hebben, dan is er een heel netwerk waar we uit kunnen putten. Dat is heel handig.”

Jakolien: “Negentigtien past goed bij KiKa. Net als bij ons zijn bij Negentigtien de lijntjes ook erg kort. Het contact is open en eerlijk. Geen gedoe. Negentigtien snapt wat wij willen en hoe de cultuur hier is. We krijgen maatwerk. Dat werkt heel fijn. Als we ergens tegenaan lopen, dan is Negentigtien de eerste die we bellen. En dat kan ook gewoon.